CITYTRIP WASHINGTON DC (Mei 2012)

Washington dat is een stad vol symboliek, dramatiek en statige overheidsgebouwen, die overigens allemaal beginnen met 'Federal ….'. Eén van de honderden voorbeelden van symboliek is dat geen enkel gebouw in de stad hoger mag zijn dan het Vrijheidsmonument, omdat er geen hogere waarden zijn dan 'vrijheid'. En zo heeft ongeveer elke plek in Washington wel een verhaal.
In het centrum van de stad zie je geen woningen of appartementen. Dit deel is voorbehouden voor het ambtenariaat terwijl diezelfde ambtenaren in de andere stadswijken wonen en slapen. Washington Centrum dat is: politieke macht, lobbying, netwerking, FBI, geheime politie.
De stad maakt geen deel uit van een staat maar is een eigen gebied: District of Columbia, vandaar de DC achter de naam. De stad is ontworpen door een Fransman, Pierre L'Enfant, en enkel en alleen bedoeld als politiek centrum van de USA. Van west naar oost hebben de straten een letter als naam: A-street, B-street, enz. En van noord naar zuid hebben ze een cijfer als naam: First street, Second street, enz. Sommige dwarsstraten hebben 'echte' namen, zoals Pennsylvania Avenue, de thuisstraat van het Witte Huis.
Als je Washington bezoekt, moet je drie delen zien:

1. Pennsylvania Avenue die het Witte Huis verbindt met het Capitool
2. The National Mall, een rechthoek van 4km lang en 100m breed met het Lincoln Memorial aan de ene kant en het Capitool aan de andere kant
3. Het Pentagon en het Arlington Kerkhof, langs de overzijde van de Potomac rivier.

Alle gebouwen, memorials, musea en wetenswaardigheden zijn daar te vinden.
In plaats van een verhaal per dag te schrijven, verkies ik een aantal foto's te becommentarieren. De citytrip duurt van vrijdagavond tot zondagavond en in die tijdsspanne heb je het wel gezien, tenzij je een museumfreak bent, die een halve dag uittrekt per museum om de tientallen musea te bezoeken. Reken dan maar op twee weken.
We zijn met zijn tweeën: John, collega en Nederlander en ikzelf.

Het Witte Huis is het eerste gebouw die we bezoeken. Het adres is - mocht je een kaartje willen sturen naar de President - 1600, Pennsylvania Avenue. Hier hebben alle presidenten geresideerd (er wordt niet gewoond maar geresideerd) behalve de allereerste: George Washington himself.
We hebben afgesproken met Baracksken om samen op de thee te gaan, maar hij daagt toch wel niet op zekerst. Dus blijft het bij kijken naar de witte gevel gebouwd in 1800, waar achter en naast meer dan 5000 m2 gebouwen schuil gaan. We zien op het dak mensen van de secret service rondjes maken en door verrekijkers kijken. De straat van waaruit we de president zijn Huis bekijken is autovrij gemaakt en constant bewaakt door politiepatrouilles.
Plots zien we drie helicopters opstijgen vanuit de achtertuin; blijkt dat de president in één van de drie postvat en er altijd drie exemplaren de lucht ingaan om mensen met slechte gedachten om de tuin te leiden.
Als je naar de foto kijkt, dan merk je dat er weinig tierlantijntjes en tralala aan het gebouw te merken is. Ik vind het een sober bouwwerk.
Voor 9/11 kon je het Witte Huis bezoeken, maar sindsdien moet je via een Congreslid een reservatie regelen en voor buitenlanders via je ambassade. Het duurt maanden vooraleer je dan in groepen van 8 man, uitgenodigd wordt en een rondleiding krijgt.

De Pennsylvania Avenue is de laan die het Witte Huis verbindt met het Capitool (te zien op de eerte foto links in de verte). Het is de straat met de bekendere gebouwen zoals de Treasury (waar het geld gedrukt wordt), het FBI gebouw (rechtse foto), De Nationale Archieven, het nieuwe Newseum, de reusachtige Canadese ambassade, enz. Er zijn geen privé gebouwen of appartementen, alles is overheid. Alles ademt kracht en autoriteit uit maar je ziet er ook homeless mensen die op straat slapen. Er is verrassend weinig verkeer; zal wel met de weekend te maken hebben.
Bij de inwijging van een nieuwe president is de traditie dat hij wandelt van het Capitool naar zijn Wit Huis langs de Pennsylvania Avenue.

Het Capitool is het Parlement van de VS waar de Senaat en het Huis van Volksvertegenwoordigers gevestigd zijn.
Het ligt aan het einde (of het begin als je wil) van zowel Pennsylvania Avenue als de Mall. Kijk je richting het gebouw dan zie je een wit gebouw met veel zuilen die erg Romeins aandoet met een linkse en een rechtse vleugel. Centraal zie je de reusachtige koepel verrijzen. Keer je je om dan heb je een prachtig zicht op de 4 km-lange Mall.
Het Capitool zelf telt 658 vensters en 850 deuren. Naar het schijnt verbinden onderaardse gangen het Capitool met de omringende gebouwen waar de verkozenen des volks werken en lobbyen.

The National Mall, kortweg de Mall genoemd, is een rechthoek van 4km lang en zo'n 100m breed. Aan het ene eind is het Capitool, in het midden het Washington Monument en aan het andere eind het Lincoln Memorial (foto links). Halverwege loopt de Mall paralel met Pennsylvania Avenue. Dit stuk terrein is het echte centrum van Washington en is natuurlijk afgelijnd met overheidsgebouwen. Het huisvest tevens The Smithsonian, het grootste museumcomplex ter wereld met 19 musea en galerijen. We zijn niet meteen de meest fervente museumbezoekers maar er springen er toch een paar uit:

1. We bezoeken beiden het National Air & Space museum over de ontwikkeling van het vlieg- en ruimtewezen. Redelijk spectaculair museum die de ongooglijke machines toont van de broers Wright daterend van begin 1900 tot de modernste toestellen van nu. Ook raketten, de shuttles en ander vliegend materiaal zien we (foto rechts).
2. John bezoekt het Holocaust Memorial Museum, een aangrijpend verhaal natuurlijk.
3. Ik bezoek het Newseum, een nieuwkomer.

Het Washington Monument is een obelisk van 169m hoog. Als je goed kijkt zie je een kleurverschil in de marmeren stenen. Het eerste deel (tot 45m) dateert uit midden de jaren 1800 waarvan de bouw werd gestopt door gebrek aan fondsen en door de burgeroorlog. Later werd het verder gebouwd en heeft de marmer een iets donkerder kleur. Het is gebouwd ter ere van de eerste president, George Washington. De 50 vlaggen errond symboliseren de 50 staten.

De zaterdag nemen we de hop on, hop off bus, terwijl we de zondag een fiets huren.
Met de bus rijden we via alle bezienswaardigheden die hiervoor en hierna beschreven staan, maar ook buiten het centrum naar een aantal stadswijken. Als we door het sjieke Georgetown rijden mag er geen commentaar gegeven worden via de luidsprekers van de bus om de 'stilte' te respecteren in deze wijk. Ja de rijken kunnen altijd iets meer forceren. De wijk staat vol met kleine en grote Victoriaanse huizen en de veel lanen-met-bomen geven het een groen cachet.
Buiten het stadscentrum staat op een heuvel een reusachtige kathedraal in Gothische stijl: de Washington National Cathedral, de 6e grootste ter wereld, vertelt het toeristisch geluidsbandje van de bus. O.a. Martin Luther King en John Kennedy zijn er begraven.
Met de fiets rijden we de Mall af van begin naar eind en stoppen even aan de Memorials van de presidenten Lincoln (foto linksonder)en Jefferson (foto rechtsonder). We rijden ook voorbij de Vietnam en Korea Memorials en de WOII Memorial. Plaatsen waar herinneringen gevierd worden genoeg in deze stad.
We gebruiken de fietsen via het City Bykesharing programma (foto links) waarbij je je fiets uit één van de vele standplaatsen van de stad neemt en die terugplaatst waar je wil. Je betaalt een vaste fee van 7$ en daarna per half uur tenzij je de fiets voor het half uur in een standplaats kan terugzetten (is dan gratis). We fietsen een dag voor elk 10$.

Het Pentagon en het Arlington Kerkhof liggen in de Arlington wijk, aan de overzijde van de Potomac Rivier. Het Pentagon kan je niet meer bezoeken en kan je enkel van op afstand zien: vanop het dak van onze bus die er langs rijdt (foto's nemen is verboden) of vanop de heuvel van het Arlington Kerkhof (zie foto rechts). Het is een enorm vijfhoekig complex, beschadigd tijdens 9/11 (daar is niets meer van te zien) met een eigen transportsysteem maar waar de burelen toch bereikbaar zijn in relatief korte tijd door de vorm van het gebouw.

Op het Arlington Kerkhof ligt John F. Kennedy begraven, vermoord in Dallas in 1963, de man van 'Ich bin ein Berliner'. Ook het indrukwekkende monument van de Onbekende Soldaat (foto rechts) is hier gebouwd en om het half uur wordt de wacht gewisseld door 3 soldaten volgens een redelijk ingewikkelde procedure. Verder is het heuvelachtige kerkhof gevuld met duizenden witte grafstenen van gesneuvelde soldaten. Op het hoogste punt hebben we een mooi uitzicht op het Pentagon in de verte.

Newseum is een nieuw museum die op een zeer begrijpelijke en visuele manier verslaggeving uit de doeken doet. Ik zie alle mogelijke weetjes van de presidenten van de VS, ongewone foto's, archiefbeelden en politieke en sportieve hoogtepunten van vroeger en nu. Dit alles wordt getoond in 16 theatertjes, in aparte ruimten en op levensgrote foto's. Op het dakterras heb je een uniek zicht op het Capitool en Pennsylvania Avenue.
Ik zie alle foto's die de Pullitzer prijs hebben gewonnen, inclusief een interview met de persoon die de foto trok. Ik zie Cassius Clay Sonny Liston KO slaan, basketbalgrootheden, stukken van de Muur van Berlijn, de verwrongen en half gesmolten antenne van één van de WTC gebouwen na 9/11 en nog veel meer. Een aanrader.
John bezoekt ondertussen het Holocaust museum.
S'avonds bezoeken we H-Street, Chinatown. In één van de vele bars drinken we Belgisch bier: naast de obligate Stella, Duvel en Hoegaarden hebben ze vrijwel alle Trappisten in huis behalve Westvleteren en Achel, maar wel Latrappe. John kiest uiteraard voor het Nederlandse Latrappe en ik voor een Orval.

FOTOREEKS WASHINGTON Mei 2012