Citytrip
Taipé (nov 2009)
Naast Hong Kong en Macau is Taiwan een derde staat met een 'speciale
betekenis' voor de Chinezen. De eerste twee werden hen overgedragen
door de Europeanen maar moeten ze verdragen dat er nog 50 jr kapitalisme
heerst. Dat was de afspraak bij de overname. En Taiwan wordt nog
altijd beschouwd als een opstandige provincie. Het onderwerp ligt
ook gevoelig bij onze Chinezen.
Chiang Kai-Shek: herinner je hem nog? Ik wel uit de geschiedenisles
toen Taiwan nog Formosa was. In ruzie gevallen met zijn generatiegenoot
Mao Tsetoeng, slaat de man in 1949 zijn tenten op in Formosa.
Sindsdien is het nooit meer goed gekomen met China. Maar Taiwan
is ook bezet geweest door de Japanners en de Portugezen.
Taiwan is ook natuur: het eiland bestaat voor 50% uit vulkanen,
groene heuvels en bergen met pieken tot 4000m. Er zijn heel wat
nationale parken en vele wandel- en trekopties.
We
reizen af met zijn zevenen:
Martin
Tonkovic (Slovaak) en liefhebber van alle drank waar alcohol in
zit. 'Where is the boose?', is een standaardvraag van Mr T.
Olga Szczpanska (Tjechishe): de eerste vier letters spreek je
uit als een 's'. De discussies over haar haarkleur zijn nog niet
ten einde. Ik hou het op blond-met-zwarte-triepen.
Een goede 20 jr geleden maakten beide deel uit van één
land en nu hebben ze elk hun eigen nationaliteit. Een voorbeeld
voor België.
John
Oliekan (Nederlander) en lekkerbek als hobby. Kan niet overweg
met het Chinese eten.
Richard Jansen (Nederlander). Slaat ons in het Rousselot project
om de oren met technische termen die niemand begrijpt. Kan echter
wel overweg met het Chinese eten en voelt zich in zijn sas in
China. Rare kerels die Nederlanders.

Eric
Raynaud (Fransman) en Jean-Paul Hugues (Fransman), alias The French
Connection.
Worden voortdurend bestookt met anti-Franse opmerkingen. We zeggen
hen dat het voor t'lachen is.
En
mezelf
Dag
1----- Nachtmarkt in Taipe
We
nemen vanuit Guangzhou de vlucht naar Taipé, hoofdstad
van Taiwan. Tot onze grote verwondering stappen we in een 747
jumbo die nokvol zit en dit voor een vlucht van amper 1 ½
uur. De hostessen van China Airlines, want met hun jumbo vliegen
we, zijn me een soort no-nonsense madammekes, want binnen
het uur bedienen ze iedereen een warme maaltijd gevolgd door koffie.
Veel tijd voor een onderbreking is er niet. Maar alles loopt gesmeerd.
Het is 60km verder en een uurtje rijden vooraleer we ons hotel
bereiken rond 21u. De luchthaven van Taipé ligt inderdaad
een eind van t'stad af. Nadat Richard op het internet de hoogtepunten
van Taipé heeft uitgeprint, beslissen we om vanavond Taipé's
bekendste nachtmarkt te bezoeken: Huaxi Street Night Market.
Het wordt een kilometers lange wandeling in nauwe straatjes ussen
letterlijk honderden winkeltjes, eettentjes, massagesalons, slangenwinkels
en veel meer. We hebben als (lange) europeanen redelijk veel beziens
van de kleine Taiwanezen, die eigenlijk grotendeels gewone Chinezen
zijn. En dat de leggings dezerdagen in de mode zijn, hebben
we geweten en gezien.
Het is middernacht en dus tijd om naar ons hotel terug te keren.
Sprokkels:
- Het aantal taalfouten die we zien op 'Engelstalige' menus
is aanzienlijk. Onderaan dit verhaal zie je een bloemlezing.
In een café op de nachtmarkt drinken we een Colona. De
limoen is er gelukkig wel bij en dan mag voor mijn part de 'r'
een Chinese 'l' worden.
Dag
2 -----Taipe Citytour
In een helder moment hebben we gisterenavond nog een Citytour-met-gids
van een ½ dag besteld evenals de hotelshuttle ingehuurd
om deze morgen naar s'werelds hoogste wolkenkrabber te
rijden: de Taipé 1O1.
Dus hier staan we dan beneden aan de voet van de 508m hoge Taipé
1O1. De fotokerels grommen want ze krijgen het gebouw niet in
éénmaal op de pellicule. De niet-fotokerels krijgen
nekkramp van naar omhoog te kijken. Het is een reuzegebouw. Ik
bekogel jullie met de statistieken:
- Dus
508m hoog en het observatiedek is op de 89e verdieping op zo'n
slordige 400m hoogte
-
De lift brengt ons in 37 seconden(!!) van beneden naar boven
aan een snelheid van 60 km/u. Het is dan ook de snelste lift
ter wereld. Het dalen duurt dubbel zo lang.
-
De wolkenkrabber is een opeenstapeling van 8 pagode-vormige
elementen en werd in 2004 ingewijd.
-
Straks verliest het zijn titel van hoogste gebouw ter wereld
aan de Burj Dubai, 818 m hoog en in aanbouw (zie
reisverslag Verenigde Arabische Emiraten - Dubai).
-
We zien een indrukwekkend contergewicht. Een stalen bol van
660 ton die drie verdiepingen inneemt (88e tot 90e) en die dient
om hevige winden te pareren. Bij tropische stormen 'zwaait'
hij tot 1,5m uit de loodas. Indrukwekkend.
-
En dan natuurlijk die vergezichten over de stad waar je ziet
dat de Taipé 1O1 met kop en schouders boven alles uitsteekt
want de andere wolkenkrabbers komen nog niet tot aan de helft
van deze reus. Maar we hebben ook pech want het wolkendek verhindert
ons om verder het binnenland in te kijken.
De
onderste vijf verdiepingen van de toren worden ingenomen door
een winkelcentrum met enkel winkels van de topmerken. Gene spek
voor onze bek.
S'namiddags
starten we onze halve dag Citytour. De gids is een dikke
Taiwanees met oorring en een hardrockers T-shirt aan. Maar het
blijkt een leuke te zijn. De eerste stop is een traditionele
Boeddha tempel ingebouwd in een woonwijk. Van stadsplanning
hebben ze hier duidelijk geen kaas gegeten. De meeste tempels
van destijds worden gewoon omring door appartementsgebouwen. Soit.
Onze gids verklapt ons dat we een wens mogen doen in de Boeddhatempel.
Maar zegt hij, vergeet je adres, telnr en paspoortnr niet te melden,
anders kan onze Boeddha van dienst de wens niet afleveren. Met
dit flauw grapje tracht de man het ijs te breken. De tempel zelf
is terug zo typisch Chinees met draken, rare figuren, felle kleuren,
pagodedaken, kaarsen, fruit en Boeddhas.
We rijden verder naar de andere kant van de stad. Taipé
ligt verspreid in een grote vallei en is bezaaid en omringd door
veel groene heuvels. Met als gevolg dat de stad veel bruggen,
tunnels en fly overs telt en nogal betonachtig overkomt.
We
worden aangepord door de gids want op onze tweede stop mogen we
de aflossing van de wacht (foto links) niet missen aan
het Schrijn van de Martelaren (Martyrs' Shrine). Aan de
reuzeingang zien we naast een horde in de weg lopende toeristen,
6 soldaten de ceremonie starten van de aflossing van de wacht.
Het is een mooi spektakel van mannen in onberispelijk uniform
met glimmende helmen, schoenen en geweren. Ze steken het lange
plein volledig over in een soort vertraagde-film-pas. Met hun
geweren spelen ze een spel van allerlei vormen en bewegingen.
Alles is netjes in sync. En dan laten ze 2 collega's achter aan
de ingang van het gebouw die een uur expressieloos rechtstaan
als een standbeeld, vooraleer ze de volgende keer afgelost worden.
De architectuur van het gebouw, gebouwd tegen de rug van een heuvel,
is typisch Chinees en enorm groot en het is ter nagedachtenis
van 330.000 gesneuvelde mannen uit verschillende oorlogen.
We rijden door naar het National Palace Museum, naar het
schijnt een must-see museum. Het is waarschijnlijk een geweldig
museum voor de liefhebber van artefacten uit de Ming Dynastie
maar voor mij is het op de tanden bijten en na een half uurtje
naar de cafetaria sluipen.

We
rijden verder naar de Chiang Kai-Shek Memorial Hall, gebouwd
in het gelijknamige park van 250.000m2. De paviljoenen ter ere
van deze ex-president van Formosa, nu Taiwan, zijn indrukwekkend
groot en lijken me te veel eer voor deze sterveling. Hier werd
niet op een dollar gekeken noch op ruimte. Het moet wel gezegd
dat de aangelegde Chinese tuinen zeer mooi zijn.
Nadat we kort in een souvenirwinkel worden gedropt, eindigen we
de tour in Taipé's straat met de grootste verzameling aan
goedkope electronica. We zien één lange straat
met enkel winkels in alle mogelijke electronica plus een 5-verdiepingen-warenhuis
van t'zelfde. Ik koop er het laatste Cybershot digitaal fotoapparaat
van Sony.

Sprokkels:
- Olga had ons goed weer voorspeld op basis van internet weervoorspelling,
maar we krijgen bewolking in de plaats. Dus wordt ze vandaag
het slachtoffer van dienst en krijgt van alles de schuld.
- Horeca en Engels gaan ook hier niet al te goed samen. In een
café lukt het ons een eerste rondje te bestellen. Een
tweede ging met heel wat problemen gepaard. Ze konden maar niet
snappen dat we alle 7 nog enen wilden. Toen we alle 7
tegelijk onze arm in de lucht staken, viel de taiwanese dollar
en gingen ze het rijtje af.
- Olga helpt me leggings kopen voor Martine. Ik koop er een
paar of 3.
Dag 3 -----Terug naar China
De
weergoden zijn een dag mis. Nu we moeten vertrekken, schijnt de
zon. Olga en Jean-Paul zijn de dapperen die uit hun bed geraken
(t'was nogal laat vannacht) en die nogmaals de Taipé 1O1
opzoeven naar het 89e verdiep om ditmaal een verdere en
scherpere kijk te hebben in de stad en de omringende heuvels.
Spijtig genoeg moeten we op de middag al vertrekken richting luchthaven
waar we om 14u30 de vlucht nemen naar Guangzhou om dan met de
firmawagen/taxi diezelfde vervelende rit van 2 uur moeten afleggen
om in Kaiping te geraken.
FOTOREEKS
TAIPE
|