Citytrip Seoul (Sept 2010)

Met zijn drieën (John uit Nederland, Martin alias Mr T uit Slovakije en mezelf) vliegen we in amper 2 uur van onze Chinese 'thuisbasis' naar Seoul, Zuid-Korea.

Het is me wat met die Koreanen waarvan de noorderlingen een Zuid-Koreaans fregat de zeebodem inschoten en de zuiderlingen (en de rest van de wereld) eigenlijk niets kunnen doen zonder een oorlog te veroorzaken met het communistische en agressieve noorden.
Maar gelukkig merken we daar niets van in Seoul (in het Engels uitgesproken als 'Sool'), een stad van 10,2 M inwoners op een kleine 200 km van de grens met Noord-Korea. Het land telt 47 M inwoners en is driemaal de oppervlakte van België.
Zoals wel meer het geval is, splitst een rivier de hoofdstad op in twee delen. Ditmaal is de Hanrivier de schuldige. Seoul is een veramerikaanste stad en geeft geen Oosterse indruk, tenzij de gezichten van zijn inwoners en ondanks de Japanse overheersing van begin jaren 1900 tot 1945. Er wordt bevoorbeeld niet met stokjes geëten maar met mes en vork.
Er is verder een hele grote Amerikaanse legerbasis in de stad; nog een gevolg uit WO II.

Dag 1----- Namdaemun markt en Itaewon

Het is zwaar bewolkt als we landen in Seoul en drukkend warm (28°). Het vlieghaven is gebouwd op een opgespoten schiereiland met de naam Incheon. Zoals we gewoon zijn van alle Aziatische luchthavens, is ook deze modern, ruim, veel licht en gebruiksvriendelijk. Hij dateert van de jaren tachtig toen het wereldkampioenschap voetbal hier werd georganiseerd. België - toen nog een regelmatige aanwezige in allerhande tornooien - verloor onterecht van Brazilie met 2-1. De arbiter Prendergast keurde Wilmots' goal af, de nieweird.
We nemen een hotel shuttlebus. De buschauffeur mompelt iets in het Koreaans en verwelkomt ons met een plechtige vooroverbuiging vooraleer achter het stuur te kruipen. Hij brengt ons 1,5 uur later en 60km verder naar ons hotel. Onderweg is het duidelijk dat dit het land is van KIA, Hyundai en Daewoo.
Het is inmiddels half achternoene en we beslissen om naar de Namdaemun markt te gaan, een dag- en nachtmarkt die een hele wijk bezet. Het is een traditionele Koreaanse markt waar je alle non-food artikelen kan kopen. Maar we komen hier niet om inkopen te doen (alhoewel) maar om veeleer de sfeer op te snuiven. Het weer klaart gelukkig uit. We lopen door alle straten en zijstraten en langsheen honderden kraamkes. We kopen een aantal kadookes en moeten tienduizenden Won betalen. Weet echter dat 1 € = 1500 Koreaanse Won. Leuk is dat er naast toeristeninformatie-kiosken er ook levende info-meisjes rondlopen om toeristen wegwijs te maken.

We nemen de metro naar Itaewon, waar we het Outback restaurant gevonden hebben. De klassieke blooming onions en een kwaliteitssteak wordt ons deel en dat is lang geleden. Als bij 'toeval' rollen we na het restaurant, de uitgangsbuurt van hartje-Seoul binnen in de wijk Itaewon. Winkels, clubs, bars, restaurants, sexy meiden, alles is er aanwezig langsheen een soort Golden Mile van 1,4 km lang. Die Transgender Bar gaan we toch maar niet binnen maar kiezen voor een rock'n roll bar Ali Baba. De bar speelt gedownloade mp3-tjes en we mogen ook een keuzelijstje maken. The Killers, Muse en uiteraard Led Zeppelin komen aan beurt. Ook komen de entertainment meisjes, pseudo rockchics, langs om de drankomzet van de zaak wat op te krikken, maar we weigeren hun gezelschap.
Na de Woodstock live club, belanden we in de Kings Club, een met (vooral zwarte) Amerikaanse militairen gevulde discotheek waar R&B en Hip-Hop de scepter zwaaien. Maar vooral die zwarte zwaaide nogal sexistisch met haar kont in niet mis te begrijpen houdingen, helemaal in het sex-sfeertje van de op de wanden afgespeelde muziekclips. En natuurlijk zijn de met kettingen overladen zwarten-met-zonnebril te macho om ook maar enige emotie te tonen bij zoveel decadent gedoe.

Dag 2 -----City Tour

Zoals gewoonlijk kopen we een dagticket om op een toeristenbus een stadsrondtrip te maken en op- en af te stappen waar we willen. We kiezen voor de downtown tour. Van de 24 mogelijke stops, doen we er vier aan:

1. Seoul Tower:
John merkt terecht op dat we in elke stad het hoogste punt opzoeken. Het is nu niet anders. Seoul Tower, een telecomtoren, is met zijn 230m nu niet meteen een hoogvlieger, maar omdat hij op een heuveltop staat temidden de stad, biedt hij een onbelemmerd 360° zicht op Seoul-stad en de omringende groene heuvels. We zien de brede Han rivier de stad in twee splitsen. Er zijn weinig echt hoge wolkenkrabbers te bespeuren.
2. Changdeokgung Palace
De meeste bezienswaardigheden hebben onuitsprekelijke namen, dus ook dit Paleis. Het Paleis is een optelling van sobere gebouwen en gebouwtjes met annex een 'Secret Garden'. Wat een schril contrast met de Chinese paleizen en tempels met hun frullekes, draken en bombastische aanblik.
De weergoden hebben een tandje bijgeschakeld vandaag en de vochtige warmte (30°) weegt op ons gestel en we besluiten om de Tuin en zijn Geheim te laten voor wat het is. Er is trouwens extra entreegeld-met-gids nodig.
3. Folk Museum
Dit museum schetst de historiek van het Koreaanse volk. In het openlucht-gedeelte kan je een aantal oude voorwerpen, levenswijzen en gebouwen bewonderen. Het binnengedeelte behandelt de ontwikkeling van Korea met al zijn oorlogen, de splitsing in Noord en Zuid, de Japanse bezetting, enz.
4. Deoksugung Palace en de wissel van de wacht
Net op tijd, om 15u30, staan we aan de poorten van dit Paleis om de wissel van de wacht mee te maken. Dit keer geen soldatengeparadeer-met-geweren in een soort lachwekkende mars (zie reisverslag Taipe) maar een ander soort wissel. Twee peletons van traditioneel geklede Koreanen komen uit een zijweg en toeteren op vreemde trompetten en zwaaien met vlaggen tot aan de ingang van het Paleis waar de Keizer toeziet op de wachtwissel. De wachters kijken elkaar in de ogen en maken daarbij een soort groet. Ze wisselen van plaats en de twee peletons verlaten het toneel, bijgestaan door een drummer. Na een kwartiertje is hèt afgerond.

5. Terug naar het hotel
Om het halfuur komt een City Tourbus aangereden. De dag is bijna om en ik keer terug naar het hotel terwijl John en Mr T nog eventjes doorwandelen.
De hostess op de tourbus noemt Jaycee en de Duitse toeristen die op de bus zitten, passen allerlei verleidingstechnieken toe om haar vanavond mee uit te nemen. Het is dan ook een snelle mokke. Het is best grappig want die gasten zijn redelijk origineel. Na diverse afwijzingen langs haar kant, lukken de Duisters er toch in hun GSM-nr door te geven maar ik vrees dat ze nooit echt hebben afgesproken. Inmiddels moet ik afstappen. Ons hotel is kortbij.

S'avonds gaan we terug eten in de Itaewon wijk. We kunnen het niet laten om nog even langs de Kings Club te gaan. Maar deze keer is de keet omgetoverd tot een techno-tent met een totaal ander publiek dan gisteren. De macho Amerikanen hebben plaats gemaakt voor Koreaanse teens. Ondertussen beslist Mr T om het enige pokerhuis in Seoul te bezoeken. Pokeren is illigaal voor Koreanen maar niet voor vreemdelingen.

Dag 3----- Terug naar China

We moeten rond 10u al de shuttle bus op richting luchthaven want om 13u20 vliegen we naar Changchun, China. Vandaar is het dan nog 3,5 uur rijden naar Daan - onze 'thuisbasis' - met 'onze' chauffeur van Rousselot.
Mr T is er pas rond 5u deze morgen doorgekomen, terug van zijn pokeravontuur en zijn ogen krijgen Chinese vormen en verdwijnen bijna geheel in zijn oogkas. We komen te Daan om 19u en zo zit een weekendje Seoul er op.

FOTOREEKS SEOUL